Μου δόθηκε το όνομα Μαρία, μου δόθηκε επίσης τσιπάκι και μου έγινε εμβόλιο, με έβαλαν μαζί με το φίλο μου τον Μάριο, τι πρωτότυπο όνομα του έδωσαν αλήθεια, Μαρία και Μάριος. Όλα τα έκαναν κάποιοι που μας «βούτηξαν» από εκεί που ζούσαμε μια χαρά.
Μεταξύ μας, εδώ που βρέθηκα, μάλλον που βρεθήκαμε, η Μαρία και ο Μάριος, δεν μας φωνάζει και κανείς με τα ονόματα αυτά αφού δεν υπάρχει και κανείς να να φωνάξει ή να μας μιλήσει.
Είμαι μια έξι μηνών κουκλίτσα με φουντωτή ουρά, χαρούμενη και υγιέστατη, με βρήκαν και με έφεραν εδώ χωρίς να ερωτηθώ, δεν θα είμαι για πολύ ούτε κουκλίτσα ούτε χαρούμενη πόσο μάλλον υγιής αν παραμείνω σε αυτό το σκοτεινό δωμάτιο για πολύ, εκτός και αν διαβάζετε τις γραμμές που σας γράφω και με πάρετε όσο γίνεται πιο γρήγορα από δω. Είμαι κουταβάκι πολύ χαριτωμένο, δεν έχω κανένα έξοδο, θα μπω στο όνομά σας με το τσιπ μου και αφού θα μου αλλάξετε ζωή, ίσως μου αλλάξετε και το όνομα, από όσο ξέρω δεν είναι σύνηθες για κουτάβια το Μαρία, απλά υπήρχε σαν συνθετικό, περίπου δηλαδή σαν συνθετικό, στο όνομα του χωριού που βρέθηκα εγώ και ο «Μάριος». Γράφω χωρίς ανάσα, χωρίς τελείες, έχω τόσα να πω, βιάζομαι να προλάβω.
Παρακαλώ, καλοί μου άνθρωποι, επικοινωνήστε μαζί μου να με πάρετε, θα απαντήσει εκ μέρους μου η Κωνσταντίνα, καλός άνθρωπος, εθελόντρια, έχει βιντεάκια και φωτο, και όλη τη διάθεση να σας μιλήσει για μένα και τη διάσωση μου που αν παραμείνω εδώ δεν θα είναι διάσωση αλλά καταδίκη.
Μέρες που έρχονται πάρτε τη Μαρία, εμένα, να ξαναγεννηθώ.