Αφού μου βάλανε μια κάμερα στη μούρη (ίσως και να χώθηκα και γω λίγο παραπάνω εντέλει), μου είπαν να πω 2 λόγια για τον εαυτό μου. Κάτι συνοπτικό λένε γιατί η έκθεση της ζωής μου που γράψανε, κουράζει.

Από γεννησιμιου μου (προ καμία 11αρια μηνών) ήμουν φειδωλός, δίνοντας έμφαση στις πράξεις και όχι στα λόγια. Άρα δε θα χω θέμα.

Παρά το μικρό της ηλικίας μου, ξέρω τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Διαιτητής ποδοσφαίρου. Λατρεύω να τρέχω γύρω απ' τον κόσμο και δεν κουράζομαι ποτέ.
Πάντα Μ αρέσει να εμπλέκομαι, να γνωρίζω, να λέω την άποψη μου στις παρέες είτε πρόκειται για τετράποδα, είτε για δίποδα.

Μέχρι πρότινος είχα οικογένεια και νόμιζα πως αυτό ήταν. Ωστόσο από όταν μεγάλωσα και ξεκίνησα να συμμετέχω στην κατηγορία κάτω των 17 κιλών, αποφάσισαν ότι δεν τους έκανα άλλο.

Αυτή τη στιγμή μένω με καμία 20αρια άλλους τετράποδους, σε σπίτι φιλοξενίας, μέχρι να βρω τον επόμενο (μόνιμο ιδανικά) σταθμό μου.

Υ.Γ Δεν ξυρίζομαι, οι μουστακότριχές μου είναι όλη μου η γοητεία.

Αν θες να δεις την έκθεση ιδεών τους ή και περισσότερες φωτογραφίες, το κρίμα στο λαιμό σου:
https://www.facebook.com/share/p/19y4craUbC/